غریبه ای ست که در قلب آشنا مرده ست

چه ماجرای عجیبی ست شاد بودن من

و غصه ای که در آغوش ماجرا مرده ست

و عشق بغض قشنگی ست ابتدا اما

شروع باور تلخی کز ابتدا مرده ست

دوتا بریده دوتا دل دو سرنوشت کبود

که آن یکی به دلی سرد در خفا مرده ست

به شانه هام گذاشت روزگار دستش را

به خنده گفت که در جان من وفا مرده ست

خدا هوای تو دارد به آسمان برگرد

پرنده توی قفس باز بی هوا مرده ست

به روی سنگ مزاری نوشته اند : رهاست

کبوتری که در آغوش زنده ها مرده ست

شعر : مهران توکلیان